پزشکان برتر

برای درک تومورهای ستون فقرات، درک کمی در مورد آناتومی ستون فقرات کمک می کند.

ستون فقرات از بسیاری از مهره‌ها یا تک تک استخوان‌های ستون فقرات تشکیل شده است که روی هم قرار گرفته‌اند. این پشته با هم ستون مهره ای را تشکیل می دهند . بالاترین بخش ستون مهره ها، قسمتی که در گردن قرار دارد، ستون فقرات گردنی نامیده می شود . قسمت بعدی که در قسمت فوقانی و میانی پشت قرار دارد، ستون فقرات قفسه سینه نامیده می شود . (مهره‌های ستون فقرات سینه‌ای با دنده‌ها مفصل می‌شوند یا با آنها مفاصل تشکیل می‌دهند.) در زیر ستون فقرات سینه‌ای ، ستون فقرات کمری در قسمت پایین کمر قرار دارد. در نهایت، ستون فقرات خاجی در زیر قسمت کوچک پشت، بین باسن قرار دارد. دیسک های بین مهره ای محکم مهره ها را به هم متصل می کنند. دیسک های بین مهره ای به عنوان بالشتک و ضربه گیر بین مهره ها عمل می کنند. هر دیسک از یک هسته ژله مانند تشکیل شده است که توسط یک حلقه بیرونی فیبری احاطه شده است.

در ستون فقرات گردنی، سینه ای و کمری، همه مهره ها اساسا مشابه هستند. هر مهره (مفرد مهره ها) از دو بخش تشکیل شده است. یکی، بدنه مهره‌ای ، یک بخش استوانه‌ای استوانه‌ای استوانه‌ای است که شکلی شبیه به گل ختمی دارد. استحکام و ثبات ستون فقرات را فراهم می کند. بخش دیگر یک بخش قوسی شکل از استخوان است که به آن قوس مهره ای می گویند . قسمت‌هایی از استخوان‌ها به نام فرآیندهایی که از پشت قوس مهره‌ای بیرون می‌آیند ، با یکدیگر مفصل می‌شوند و نقاط اتصال را برای عضلات، رباط‌ها و تاندون‌ها فراهم می‌کنند.

قوس مهره توسط دو ستون کوچک استخوانی به نام ساقه به بدن مهره متصل می شود. بدن مهره ها، ساقه ها و قوس مهره ها با هم حلقه ای از استخوان را در اطراف یک مرکز توخالی تشکیل می دهند. این حلقه‌ها که در ستون فقرات روی یکدیگر قرار گرفته‌اند، در یک راستا قرار می‌گیرند تا کانالی طولانی و محافظت‌شده به نام کانال نخاعی را تشکیل دهند .

در داخل کانال نخاعی که به خوبی محافظت شده است، نخاع قرار دارد، دسته ظریفی از اعصاب و سایر بافت‌هایی که مغز و بدن را به هم متصل می‌کنند. کانال نخاعی همچنین محل شروع ریشه های عصبی نخاعی است . اینها اعصابی هستند که ستون فقرات را ترک می کنند و از کانال نخاعی از طریق فورامن (روزنه های کوچک) خارج می شوند تا به بدن منشعب شوند. نخاع و ریشه های عصبی توسط مایعی به نام مایع مغزی نخاعی از استخوان های اطراف کانال نخاعی محافظت می شوند . غشاهایی که مننژ نامیده می شوند تا حدودی مانند پوشش روی سوسیس عمل می کنند و نخاع، ریشه های عصبی و CSF را در داخل کانال نخاعی می پوشانند. خارجی ترین لایه مننژها یک بافت سخت است که به نام سخت شامه شناخته می شود .

تومور نخاعی اغلب بر اساس قرار گرفتن در داخل یا خارج سخت‌شما و اینکه آیا در داخل یا خارج بصل النخاع یا ماده نخاع قرار دارد، طبقه‌بندی می‌شود. انواع مختلف تومورها اغلب رفتار متفاوتی دارند و نیاز به درمان های متنوعی دارند.

• به تومورهایی که در خارج از سخته سخت قرار دارند، اکسترادورال می گویند . تمام تومورهای خارج از نخاع خارج از نخاع هستند. این تومورها اغلب در مهره ها ایجاد می شوند (یعنی در استخوان ها ایجاد می شوند). تومورهای مهره به عنوان تومورهای ستون مهره شناخته می شوند. آنها اغلب تومورهای متاستاتیک هستند، اما ممکن است تومورهای اولیه استخوان باشند.
• تومورهایی که در داخل سخت شامه، اما خارج از ماده واقعی طناب نخاعی ایجاد می شوند، اینترادورال-اکسترامدولاری (داخل سختره، خارج از مدولا) نامیده می شوند. اینها معمولاً یا تومورهای غلاف عصبی یا مننژیوم هستند. تومورهای غلاف عصبی هنگام خروج از ستون فقرات روی ریشه های عصبی ایجاد می شوند و مننژیوم ها از مننژها (معمولاً دورا) به وجود می آیند.
• تومورهایی که در درون ماده خود نخاع ایجاد می شوند، درون مدولار (داخل مدولا) نامیده می شوند. تمام تومورهای داخل مدولری نیز در داخل سخت‌شکم قرار دارند. این تومورها معمولا آستروسیتوم، اپاندیموم یا همانژیوبلاستوم هستند.